Zonne- Rust

Terugkomend van een vakantie zeggen veel mensen: "We hebben toch zó geboft met het weer!" Geloof hen niet; er zitten altijd but dagen tussen. Als je zaken maar blijft roepen, ga je er achteraf ook in geloven. In je herinnering is er dan geen bewolking of regen geweest die vakantie. Het omgekeerde is ook mogelijk: dat je je alleen nog maar regen herinnert doordat er op de eventuele slechte weer-dagen "gehamerd" werd. 

Zo "herinner" mij een vakantie in 1968. In die tijd werkte mijn vader soms meerdere jaren dóór, waardoor we ook meerdere weken, soms een paar maanden vakantie hadden. In de vakantie van '68 waren wij vanuit Jeddah, hoppend met het vliegtuig via een bezoek aan Las Palmas en Cairo naar Nederland gegaan. In Nederland hadden mijn ouders een motorboot gehuurd, waarop wij met zijn vijven drie weken lang rondgevaren hadden.  Misschien kwam het omdat wij vanuit Arabie, Las Palmas en Egypte kwamen, dat het leek dat het in Nederland alleen maar geregend had. Maar misschien ook omdat er zoveel over de regen geklaagd werd. 

Hoe dan ook, je herinnering wordt altijd gekleurd door de perceptie. Wij hebben daarom besloten om het weer van vandaag, een regenachtige dag, positief te labelen. We hebben daarom bedacht dat we deze dag lekker "zonne-rust" gekregen hebben. Dit in tegenstelling tot de dag van gisteren waarin de zon onze velletjes teisterde met zijn krachtige stralen. Maar, man, wat was het lekker gisteren.

Een uitgesproken zonnige dag was het gisteren. Wel wind, maar niet te veel. (Beetje gekke uitspraak misschien voor iemand die vakantie wil houden op een zeilboot. Ik geniet van zeilen omdat het zo heerlijk "geluidloos" is, net zoals zweefvliegen of snorkelen. En omdat de jongens het zo leuk vinden. Maar niet persé om snoeihard te zeilen). Gisteren was ideaal. Heerlijke temperatuur. Zonnig. Rustig op die grote Oosterschelde, maar niet al te rustig. Je kon er op een goed moment gewoon de automatische piloot aan hebben en intussen wat lezen, wat dronen (Frank dan), wat suffen, wat kletsen. 

Wel een beetje blijven opletten natuurlijk. Op een gegeven moment kwam er een prachtig zeilschip in tegenoverliggende richting aan, best hard, want hij had goede wind, die ook op de automatische piloot ging. Alleen, daar was geen schipper op te bekennen, Zeker even een plasje aan het doen in het vooronder. Dat, even op de automatische piloot, en benedendeks zijn gebeurt natuurlijk al veel langer op oceanen. Maar je ziet het nu dus ook op een meer.

Kom ik bij de Monty Python aflevering van gisteren. Hier gaat een sketch over een man, werkend op het een of andere kantoor, die een heel saai leven zou hebben. Om hem heen gebeurden de meest opwindende zaken, zoals b.v. sex-scenes op zijn bureau  door collega's en het Monster van Frankenstein die mensen in de rij voor de bus achter hem om het leven bracht. Maar het ontging de man met het saaie leven allemaal volledig. Op een bepaald moment stapt hij in een taxi die wegrijdt zonder dat er een chauffeur achter het stuur zit. Kijk, daaraan zie je dat het een serie is van bijna 50 jaar geleden. Tegenwoordig zou je daar niet meer van opkijken.

Vandaag niet gevaren. In de regen varen doe je als het niet anders kan. Maar er was genoeg te doen. Een tripje naar Zierikzee. Een ommetje langs de Oosterscheldekering. Een blogje.

En zonne-rust.