Drenthe anno 2020 - Een juweeltje van een B&B

In 2011 ben ik op advies van nicht Madelon begonnen met het schrijven van reisblogs. In die tijd reisden we nog naar de andere kant van de wereld, bijvoorbeeld Nieuw Guinea, tegenwoordig Indonesië, mijn geboorteplaats. Voor mij is het schrijven van blogs zoiets als het schrijven van dagboeken. Als je het terugleest kan je je de setting en zelfs het gevoel wat je erbij had, weer terughalen in je geheugen.  

Anno 2020 gaan de reizen, noodgedwongen, veel minder ver. Toch hoef je niet heel ver weg om even in een hele andere mindset te komen. Onze reis gaat deze herfstvakantie naar Norg, Drenthe. Bij het zoeken naar een plaats om even een midweek te verblijven stuitte Paul een paar weken geleden op een pracht van een B&B: de Eshof in Norg. Bij het boeken  ervan kleefde aan Norg toen nog niet het trieste verhaal van het verpleeghuis waar meer dan de helft van de bewoners aan Covid-19 zijn overleden. 

Zondagavond 11 oktober kwamen wij hier aan. Het was een echte, natte herfstdag. We werden hartlijk ontvangen door de eigenaar in deze mooie, sinds 10 jaar tot B&B omgebouwde monumentale boerenhoeve in dit lommerrijke dorp. Een fraaie tuin, een oase van rust. Thuis in Leiderdorp, waar een middelgroot ziekenhuis, het "Alrijne Ziekenhuis", gevestigd is, hoor je meerdere keren per dag de sirenes van een ambulance. Niets van dat alles hier. Buiten alleen de vogels in de tuin. De nachten zijn donker zonder lichtvervuiling. Je bent echt even weg.

Merk je hier wat van "corona"? Zeker wel. Je merkt het, ondanks dat het hier in het noorden des lands nu herfstvakantie is , aan de stilte in de restaurants en op straat. De vriendelijke, maar gelaten stemming van het bedienend personeel. De met plastic omhulde kassa's in de plaatselijke supermarkt. De gedisciplineerde ontsmetting van de winkelkarretjes. De soms -binnenste buiten- gemondkapte medeklanten met beslagen brillen vanwege het mondkapje die stilaan hun boodschappen doen. Bij de Drogist door de nadrukkelijke pijlen op de grond, de niet te missen aanwijzingen om je handen en boodschappenmandje vooraf te poetsen.  Vooral niet langer dan noodzakelijk snuffelen in de schappen of je nog wat nodig hebt. Nee, je komt binnen met een plan, een doel, een protocol bijna.

Natuurlijk volgen wij de regels op als wij de supermarkt binnenkomen. Ik heb van een lieve patiënte een paar mooie, hippe, 3 laags-op 60 graden-wasbare-katoenen kappen gekregen. Het voelt wel wat surrealistisch aan als je rondloopt, strak in de goede richting, elk met een eigen boodschappenkar, al gaan de boodschappen maar in één kar. Vandaag had ik er de associatie met het rondlopen  mee alsof ik rondliep met een snorkel op. Ken je dat? Ik ben gek op snorkelen. Je zit in je eigen bubbel, je hoort je ademhaling en je aanschouwt de wereld alsof het een andere wereld betreft. Maar wel gek al die snorkelaars op het droge om je heen.

Heerlijk, zo gauw je buiten bent, die rotkap af. De frisse buitenlucht opsnuiven! Gisteren en vandaag hebben wij een fiets gehuurd. Wat is dat fijn. Buiten zijn en het mooie landschap aan je voorbij te zien trekken al peddelend met je benen. Vooral vandaag was klimatologisch ook nog eens heel lekker. 14-15 graden, zo'n bleek-koel zonnetje in een bleekblauwe lucht. Weinig wind. Weinig herrie en drukte. Mooie tochten gemaakt.

Vannacht vermoedelijk weer heerlijk slapen.