Wind- Rust

We maken hier in vogelvlucht zo ongeveer alle jaargetijden door. Gisteren was het stilte voor de storm. Wel gezeild en af en toe nog in de zon ook. Het snelste wat wij voeren was 15 knopen gedurende een korte vlaag. 1 knoop is 1,852 zeemijlen per uur. Dit betekent dat we op het hardst 27 km per uur zeilden. Tussendoor dobberen en genieten van de kleuren waarop we getrakteerd werden.

De kleur van het water hield het midden tussen azuurblauw en smaragdgroen, de lucht neigde naar violet/diepkoningsblauw. Het mooie was ook dat het op een bepaald moment tegelijkertijd aan de ene kant (afwisselend stuur- en bakboord) zonnig en gewoon hemelsblauw was terwijl je aan de andere kant de donkerste wolken zag opbollen. 

Vroeger zou je op de vlucht zijn geslagen  voor die donkere wolken. Maar tegenwoordig, met allerhande apps (Windy/Buienradar/Weather Pro) bij de hand wacht je het gewoon even af afhankelijk van de berichten op je smartphone. In de vakanties met mijn vader als kapitein op de boot, vroegûh, hadden we hem als onze privé- meteoroloog om ons een veilige  weg te banen door het veranderlijke Nederlandse weer. Aan de hand van het type wolken en de windrichting en -snelheid wist hij altijd feilloos een bruikbaar weerbericht af te geven.

Het is gelukkig gisteren wel zo ongeveer droog gebleven zodat wij het avondmaal weer op de Cobb, staande op een “onbemande” steiger naast ons, konden bereiden. Een potje “30 Seconds” op het dek in de zon lukte ook nog. De aflevering van Monty Python met de rare stemmetjes en met Hilter en Bimmler zorgde voor momenten van slappe lach. Slappe lach is zo ongeveer het heilzaamst wat er is voor een vermoeide geest. Daarnaast het langslapen dat we ons hier permitteren met voldoende tijd voor REM -slaap met bizarre doch niet vermoeiende dromen.

Ben benieuwd wat voor soort rust wij vandaag zullen krijgen.