On- Rust

Anders dan de titel van de blog van 16/7 doet vermoeden hebben wij een prima dag gehad. Tja, die perceptie, hè? Op zijn tijd is onrust ook wel fijn. Net zo goed als eustress -dit in tegenstelling tot disstress- goed kan zijn voor je welbevinden. Iedereen die je spreekt verzucht dat de tijd zo hard gaat. En dat vind ik ook. Alweer de langste dag voorbij, zo jammer, ik ben erg gek op licht en zon. Dat de tijd zo snel lijkt te gaan is mogelijk omdat wij zo weinig ankerpunten hebben door die Corona. Ankerpunten zoals een feest, een mooi theaterstuk, een festival, muziek, danspartijen, stedentripjes, Sail Amsterdam 2020.

De onrust van vandaag zat hem wel weer in het weer. Best redelijk opgeknapt qua buiigheid, dus, trossen los, hijs de zeilen, ahoy! We kozen voor het Veerse Meer, geen zin om te sluizen. De wind was goed, 4-5, maar erg vlagerig en erg draaiierig. Véél gelaveer vooral in het smalle stuk waar we richting Veere vrij scherp aan de wind moesten. Een dan merk je dat je een aantal rustige dagen qua wind gehad heb en je op die Oosterschelde hele stukken "immer Gerade auss" kan gaan. 

Zoals gebruikelijk gingen we pas de boterhammen smeren nadat de zeilen gehesen waren. Nou ik kan je zeggen: beginnersfoutje, door het vele schuilgaan van de boot was dat geen sinecure. En ja, tóch niet alles opgeruimd zodat onze spullen benedendeks door de hele kajuit heen en weer vlogen. En als we dan zo schuin gaan houd ik mijn snavel het liefst richting horizon, dus, de boel de boel maar gelaten beneden.

Vooral de jongens genoten er erg van en ja, dan geniet ik mee. Wel een beetje onrustig in de buurt van Veere: daar liepen we de vorige keer met deze boot aan de grond (steil aflopende smalle vaargeul aldaar). Je wilt niet een ezel zijn die zich 2x aan dezelfde steen stoot, nietwaar. Bovendien werd de boot waarschijnlijk naarstig via de GPS gevolgd door de eigenaar die nogal een Pietje Precies is. 

Dus ja, een fijne, échte zeildag gehad, maar wel een klein beetje on-rustig.