Het verwende nest

Wát een feeërieke avond en wat een fijne dag! Het varen vandaag was lekker, om er in te komen. Weinig wind, dus vanmorgen om 10 uur rustig uit kunnen varen. Je ligt hier in Kroatië met je achterkant (van de boot dan) tegen de kade aan en met de voorkant moet je je vastleggen aan in het water liggende (en aan de bodem verankerde) meertouwen. De kade bereik je middels een (vooral in het begin) smalle loopplank die je meeneemt op je boot. 

Een rustig, zonnig, wijds dagje met af en toe zeilen, maar ook wegens te overbruggen afstand van 30 mijl, gemotoriseerde, overtocht gehad. Om 16.30u bij Martinscica Marina aangekomen. Bob van Sailfriends was er al met 2 zeilboten. Hij had de plek gereserveerd voor onze 7 boten van de flottielje.  Wel even een dingetje, achteruit varen en de vereiste volgorde aanhouden van eerst links achter vastleggen, dan de 2 lijnen vóór ( de havenmeester zorgt dat je ze met de pikhaak op kan pakken, dan vastleggen etc etc. We waren blij met het rustig “in-kom-weer”. Bob was geweldig; hij sprong bij elke boot aan boort om te helpen. Naast ons een Kroatische (??- In ieder geval voor ons niet verstaanbaar- grommende en brommende) mijnheer in zijn zeilboot die zijn ongenoegen uitgromde over het relatieve geklungel van de flottielje.

Verder geen enkele wanklank. Heerlijk, zeer bescheiden dorpje, voor zover te beoordelen aardige mede flottieljegangers ( we zien ze nu pas), mooie, azuurblauwe, heldere zee, gezellig ,inminddels maanovergoten, kadetje. Het doet ons denken aan het Griekenland van 30 jaar terug  hier. Bob raadde het restaurantje “Sidro” hier aan het water aan. Een gouden keuze. We waren blij dat we ons oorspronkelijke plan, met de “Cobb” hier aan de haven te barbequen, verlaten hadden vanwege de chagrijnige buurman.

Heerlijk gegeten, locatie wat ons betreft gewéldig. Ons tafeltje zat vlakbij een zwaluwnestje. Hierin zat één zwaluwtje, maar die werd wel tot in de grond verwend met aandacht en heerlijke insecten van zijn ouders, tantes en ooms. Een mooi plaatje.