De ontrafeling begint; hoofdstuk 1

Vóór ik verder ga met mijn queeste: op zoek naar de blauwe zones even een stukje definiëring: wat maakt een blauwe zone nu tot een blauwe zone? 

In een blauwe zone leeft een bovengemiddeld aantal 100 jarigen. Er zijn er vijf in de wereld van aangewezen. Volgens Wikipedia zijn er zelfs 7 blauwe zones aangemerkt in de wereld. Het begrip is ontstaan door het onderzoek van Gianni Pes en Michel Poulain naar de regionale concentratie van honderdjarigen op Sardinië. 

Ik ben dus in Sardinië bij de bron! 

Later identificeerde Dan Buettner nog twee "hotspots" van centennials: Acciaroli in Italië en gebieden in Zweden.

In Sardinië zijn het vooral de gebieden Oligastra en Barbagia di Seùlo, bergachtige streken in het centrum-oosten. Inderdaad, Huub, jouw wandelgebied! Het moet hier niet ver vandaan zijn. 

Tot een goede bergwandeling zal het er wat mij betreft dit jaar niet meer van komen. Mijn rechter knie zal in januari 2019 ook vervangen worden. Deze heeft namelijk ook zwaar geleden onder de artrose van de linker knie al die jaren.

Er zijn overeenkomsten, kenmerken, "geheimen" gezocht die in de Blauwe Zones allemaal overeenkomen:

In willekeurige volgorde:

1. Het hebben van een levensdoel, hier kom ik later nog op terug. Want je kunt er ook teveel hebben, wat weer opbranden kan bewerkstelligen
2. Natuurlijk bewegen. Door de hele dag (bij voorkeur in de schone buitenlucht) te bewegen, bv om je moestuin onkruidvrij te houden of je schapen bij elkaar te houden kom je ruim aan de 10 duizend stappen met ook nog versnellingen van je hartslag toe.
3. Regelmatige pauzes nemen. Bidden, mediteren, siësta houden of simpelweg even niksen.
4. 80% regel. Dit slaat op het stoppen met eten als je voor 80% voldaan bent. Door langzaam te eten, goed te kauwen (Van Kooten en de Bie wisten dit al veel langer) bereik je ook beter een voldaan gevoel bij minder "vulling".
5. Plantaardig eten. De hoofdingredienten van het eten dienen van plantaardige oorsprong  te zijn. Verder hooguit 1x per week vlees en enkele keren per week vette vis.
6. Wijn! Met uitzondering van de Zevendedag Adventisten in Californië drinkt iedereen een glaasje wijn. Wel matig natuurlijk.
7. Het behoren tot een gemeenschap. Een sociaal netwerk. Het hebben van een geloof, n'import welk. Humanisme telt ook.
8. Familie (en extended-) familieverbanden. Het trouw zijn aan en zorgen voor je familie, buren, geliefden en kinderen.

Gisteren hebben wij in "Ristorante Belohorizonte" , Vía G.Dessi, 25, Orosei ervaren hoe heerlijk de maaltijden in Sardinië kunnen zijn. De receptioniste van Anticos Palatos beval dit restaurant aan en maakte een reservering voor ons. Het ligt op de top van het dorpje/stadje en kijkt over de oostkust heen. Althans volgens zeggen, want gisteren in het donker hebben wij de zee niet kunnen zien. 

Het heeft een schitterend terras waar je zomers heerlijk buiten kan eten. Nu zaten we binnen en dat was bepaald ook niet verkeerd. 

We lieten ons leiden door de cheffin. Zij begon helemaal te glimmen toen ze het over de tonijn maaltijd had. 

Dus die genomen. Tonijn, kort gegrild in een jasje van sesamzaadjes. 

Bellisimo! 

Erbij hadden we gemixte salade en gegrilde groenten. Gemixte salade bestond uit drie soorten sla in reepjes gesneden, tomaten en dungeschilde wortels. Zelf een beetje olie en azijn aan toe te voegen. De gegrilde groenten waren dungeschilde aubergine, paprika's en tomaten. Precies al dente. 

Wat een delicatesse! In tijden niet meer zulke smaakvolle groenten geproefd. Die tomaten smaken weer naar zon. Het maakt dat je alles langzaam eet en goed proeft. Erbij een heerlijke, koele witte Sardijnse wijn en water. Tegen mijn gewoonte in ook nog een toetje genomen, een type panacotta zo heerlijk en licht dat je het gevoel heb geen calorieën binnen te krijgen. Tegen de Blauwe Zone regels in waren we voor 100% verzadigd. Toe kregen we nog eigenbereide limoncello. Je proeft de pasgeraspte limoenen. 

Agnes en Nicoline, ik denk dat het "Pioppi-dieet" hier veel op lijkt. In feite wordt het Mediterraan dieet al vele decennia als gezond beschouwd. Pioppi klinkt wel erg leuk. Pioppi ligt volgens mij "aan de overkant" ergens halverwege de laars van Italië.

Er was bijzonder aardige bediening, twee vrouwen. De kok hebben we niet gezien maar hij of zij wist alles ondanks het goed gevulde restaurant op tijd en precies "al dente" voor te schotelen. 

Een pareltje.