Dag 47. Kleurenanalyse

Weer ouderwets moe geweest gisteravond met ook een stijve, pijnlijke knie; was blij dat Paul het avondeten kon klaarmaken. Gelukkig als een roos geslapen. Vandaag is de pijn weer overgegaan van knarrigheid naar stijvigheid. Overigens nu wel dusdanig op de achtergrond (VAS: negeerbaar) dat ik bij het boodschappen doen helemaal de krukken was vergeten mee te nemen. Ik had wel Nathan bij mij als chauffeur. Bij Appie Happie mij maar gauw de boodschappenkar toegeëigend als was het een rollator. 

Heb ik nu zoveel stappen gedaan gisteren? Neen, maar zo'n 5000. Maar 's ochtends eerst wel een stevige fysiotherapiesessie gehad. Mijn rechterbeen moet nog een paar graden meer in extensie kunnen voor het mooie. Dus wordt mijn been dagelijks even goed in de extensie gedrukt. Voor vandaag moet ik één van de mannen thuis daar nog voor charteren. Verder moet ik er elke dag aan denken om  een stuk achteruit te lopen (hierbij komt je been optimaal in strekking); dus, niet vreemd opkijken..., het is allemaal gepland.

Behalve gefietst (opgeklommen tot 8 minuten) en wat kracht- en balansoefeningetjes ook nog even "getennist" met een ballonnetje. Reuze effectief, je wordt er bloedfanatiek van. Snap wel weer waarom ik vroeger zo graag squashte. Maar dat "uitstappen" met je linker en rechter voet voel je goed, zeg.

Na de lunch ben ik samen met Marga naar een "kleurenanalyse"-middag  gegaan. Een heerlijk "nonsens" middagje. Alhoewel nonsens, een goed zicht op de kleuren die je niet goed staan kan je behoeden voor een heleboel miskopen. Het is een nauwkeurig gebeuren, die kleurenanalyse. Zorgvuldig wordt de kleur van je haren/huid/ogen bekeken en zoals bij het kiezen van een verfkleur in de Ralkleuren van een kleur nummer voorzien. Dit vergt van het lijdend voorwerp veel stilzitwerk, dus ik en mijn knie werden zo stijf als een plank. 

Hierna worden alle parameters in de computer ingevoerd en volgt er een "type" volgens de seizoenen uit. Ik had dit al eens eerder, circa 10 jaar geleden, gedaan, toen was ik nog zo donker als Frank nu is en bleek ik een "koel wintertype" te zijn. Hoe bestaat het, ík een wintertype. Brrr...Maar ik was wel in het illustere gezelschap van Sneeuwwitje, Audrey Hepburn en Elisabeth Taylor. En de kleuren die je dan kan dragen zijn prachtig fel, fuchsia, koningsblauw, dieprood, wit, zwart etc.

 Inmiddels is alleen de kleur van mijn ogen dezelfde gebleven, dat van haar (en waarschijnlijk huid) drastisch veranderd. Dus ik was wel nieuwsgierig of ik al een seizoenetje opgeschoven was. En jawel hoor...de computer vond mij nu een "medium zomertype". Midzomer; kan ik helemaal inkomen! Heerlijk seizoen! Tja, dat het geen lente meer kon worden, dat kan ik begrijpen. Ik vond het tegelijk wel jammer want ik ben nogal gehecht geraakt aan die heldere, diepe, felle kleuren. 

Maar het grappige is dat ik gisteravond bij een nadere inspectie van mijn kledingkast anno 2019 tot de conclusie moest komen dat de meeste van mijn kledingstukken helemaal zo fel niet meer zijn; eigenlijk zijn er "ineens" opvallend veel meer kleurige maar gedempte en koele (zomer)kleuren mijn garderobe binnengeslopen.

Waar je je allemaal niet mee bezig kan houden.