Dag 41. Lummeldagje

Zoals iedereen zo langzaam aan weet, heb ik elke dag een stappenteller om. Ik doe mijn eigen mini -onderzoekje (n=1); is er een optimum aan dagelijkse stappen waar mijn knie het best bij heelt? Tegen de tijd dat mijn onderzoek is afgerond, loop ik weer als een kieviet. Voor een ander hoeft het helemaal niet te gelden, iedereen moet het toch op zijn of haar eigen manier doen. Mijn advies: kies een goede orthopaed (in mijn geval Saskia Wiersma-Tuinstra, Alrijne Ziekenhuis); kies een goede fysiotherapeut (in mijn geval Peter Van, Maatschap Goudeket) en heb vertrouwen in hen én, niet onbelangrijk, ook in je zelf. Optimisme helpt ook.

Enfin, die stappenteller. Ik draag hem (opgezocht bij van Dale, het  is een mannelijk woord) om mijn rechter pols. Hij is van het type Fitbit. Ik was hem gisteren zo ‘ns aan het bekijken terwijl ik tussenbeide, zittend op bed, de was aan het opvouwen was.  Strijkbewegingen registreert-ie ook als stap. En natuurlijk zwaaibewegingen. Gisteren 7500 stappen geteld waaronder dus een middelmatig groot wasje verdisconteerd was. 

Wat dat betreft waren die ouderwetse stappentellers, zoals we bv bij onze “Jubileumdag” een aanntal jaren geleden gebruikten, zo gek nog niet. Je kon ze eenvoudig aan je schoen klemmen, dan registreren ze gevouwen wasjes niet. Vandaag ga ik vergelijkend waren onderzoek doen: links zal ik mijn IWatch dragen en rechts de Fitbit. Jullie horen nog nader.

Gisteren was een lekker “lummeldagje“. Die heb je gewoon af en toe nodig. Het wordt pas link als de lummeldagen zich aaneenrijgen tot lummelweken/maanden/jaren.

Lummeldagen: niets hoogdravends, beetje “studderen”. Ken je dat woord? Ik gebruik het om handelingen mee aan te geven die je geest opruimen, zoals daar zijn wasjes opvouwen, bloemen schikken, lichte opruimwerkzaamheden, de juiste boodschappen doen. Spullen naar de kringloop brengen (gewoon weggooien geeft weer zo’n schuldgevoel).

Maar ook ineens bedenken dat je wilt wandelen. En, ik ben een gezelschapsdier, liefst samen met iemand. Effe op onze straatapp “10.000 stappen” een berichtje geplaatst en haast per ommegaande een medeloper gevonden. Mieke, van een paar huizen verderop, wilde ook wel lopen. Zij is in afwachting van een nieuwe heup, dus onze ledematen matchen wel enigszins.

Geen 10.000 stappen gedaan, maar zo’n 4000. Wel lekkere frisse neus gehaald.