Bosa

17 oktober 2018 - Tresnuraghes, Italië

Vandaag naar Bosa geweest, een mooi stadje 20 minuutjes rijden naar het noorden; gelegen aan de rechteroever van de Temo, de enige rivier die Sardinië kent. Oorspronkelijk gesticht door de Feniciers. In de Middeleeuwen bedreigd door piraten, de inwoners vluchtten toen naar de familie Malaspina in het "Castella Malaspina" op de helling van Saravelle. 

Onder Spaanse heerschappij kreeg het de status van koninklijke stad. Het behield zijn nauwe band met het Iberisch schiereiland. Het doet ook een beetje Spaans aan. Het zeewater zou hier het schoonste zijn van heel Italië.

In Bosa de kathedraal aan het Piazza Duomo bekeken. Stilletjes naar binnen geslopen. Er was een mis aan de gang. Daarna wandelen door de kleurrijke en pittoreske straatjes. Er zijn hier veel winkeltjes waar je filligrain sieraden en mooie bewerkte zakmessen kan vinden. 

Vervolgens zijn wij naar het "Castello Malaspina" gereden. Het is oorspronkelijk in 1112 door de familie Malaspina gebouwd. Alleen de buitenmuren en torens staan er nog en een kerkje, Nostra Signora Altos, bijgebouwd in de 14de eeuw. In dit kerkje is bij een restauratie per toeval een Catalaanse frescocyclus aan het licht gekomen, een van de weinige van het eiland.

Vanaf de muren heb je een prachtig uitzicht over de rivier de Temo, de San Pietrokerk, de mooie rode daken en de Mediterranée.

Op de terugweg hebben wij in Bosa Marina aan het water op het terras van een heerlijk ongecompliceerd cafetariaatje gegeten. Ja Huub, hier meteen na jouw mailtje gelezen te hebben een "Ichnusa", lekker licht koppig koel biertje, geprobeerd. Als maaltijd een salade van knapperige slablaadjes, kerstomaatjes en mozzarella; met alleen olie/ azijn/peper/zout als toevoegsels. Heeeerlijk. Simple com bonjour. Goed ook voor de 80% regel.

Vanmiddag laat een tweede keer naar het strand hier gegaan, dit keer gewapend met strandlakens en badkleding. Nog voor we het benul hadden om bijvoorbeeld te gaan zwemmen, pakten de wolken zich echter voor het eerst samen en begon het onweer gerommel. Een Italiaan vlakbij raadde aan het strand te verlaten. Wat wij ook braaf deden. Maar eigenlijk is de bui boven de zee leeggeregend. 

Maar verder was het een zalige dag met goed weer.

Foto’s

4 Reacties

  1. Peter Van:
    17 oktober 2018
    Heerlijk die foto's van kleine straatjes, klinkers ik heb ook zo'n tik. Hele oude verweerde deuren op de foto zetten en mijmeren dat ik die dan een keer levensgroot maak en op de muur in mijn behandelkamer plak.
    Mooie verhalen, bedankt voor het mee mogen reizen.
  2. Marian:
    17 oktober 2018
    Ik reis samen met jullie. Geweldig. Besos
  3. Carmen Sweerts:
    17 oktober 2018
    Wat een heerlijke reis en wat vertel je er geweldig over, feest om te lezen!
  4. Huub van Haasteren:
    18 oktober 2018
    Siberisch schiereiland??? Als dat maar geen Freudiaanse verspreking is...;-)
    Cheers!!!