Dag 37. Verdwenen krukken; een dag met een gouden randje

Van lieverlee maak ik bewust en onbewust steeds meer pasjes. Maandag 7200, vandaag 5200. Ik heb gewoon geen zitvlees en ik wordt ongedurig van niet ziek maar wel beperkt in mijn actieradius zijn. Binnen loop ik zonder krukken, mijn stabiliteit is goed en voor wat betreft de trappen: ik heb goede trapleuningen. Bij mijn operatie "links" heb ik destijds het lopen echt weer uit moeten vinden. Waarschijnlijk is dit omdat toen de X-stand van het been veel langer bestond en ik daar helemaal aan gewend was geraakt. Het X-en van het rechter been is in veel kortere tijd ontstaan. Hoe dan ook, het gaat best goed. Alles kost alleen veel tijd, knie voelt vaak stijf aan en ik ben meer dan mij lief is "bezig" met mijn lijf.

Met dit goede weer ben ik vaak buiten te vinden. Daar gebruik ik beide krukken nog. Dit ivm oneffen terrein en om "mooier" te leren lopen. Toen ik maandagmorgen op stap (even naar de praktijk voor overleg en ook voor fysiotherapie) wilde gaan, kon ik nérgens mijn krukken vinden. Na zo'n zoekaktie is de hoeveelheid stapjes natuurlijk meteen weer flink opgelopen.                

Toen ging mij een lichtje op: zondagmiddag heb ik heerlijk op ons gerieflijke bankje vóór zitten zonnebaden....En jawel hoor, daar stonden mijn krukken samen gebroederlijk tegen het bankje aangeleund, de dauw nog op de handvatten.

Na een wat doorwoelde nacht (al die stapjes moesten in de knie verwerkt worden) vanmorgen lekker makkie-an kunnen ontwaken. Eén voor één begon eenieder aan zijn dag, de jongens naar Delft en Paul voor nascholing naar Berlijn. 

Net nadat ik Paul had uitgezwaaid, nog voor ik eenzaam kon worden, kwam Astrid vanuit Noordwijk mij ophalen voor een lieve "mij-dag", nog vanwege mijn 60ste verjaardag. Als een prinses werd ik vervoerd en gelaafd. Heerlijk getoerd door mooie binnen- en buitenwijken in en om Noordwijk, de riante woonwijk op het terrein van "Sancta Maria" waar zij haar huis heeft gezien en een zalige lunch genuttigd bij strandpaviljoen "Zeemeeuw". Uitzicht op de blauwe lucht  en schuimende golven. Een heerlijke dag.

Zometeen, als de jongens van de sportschool thuiskomen, nog even samen Netflixxen. Een aflevering van "the Punisher"; een ietwat "harde" filmserie met wel weer een leuke karakterontwikkeling van de hoofdrolspelers. 

Die wil je echt niet in je eentje bekijken.