Dag 15. Knijterige pijn

“De eerste 6 weken heb je een hekel aan mij”,  aldus de orthopaed in 2015. Oftewel de eerste 6 weken na OK zijn het zwaarst. Mooi, dan heb ik daar nu 1/3 van op zitten. Het gaat elke dag een klein beetje beter. Tegen het einde van de middag begin ik de icepacks te gebruiken. Dat helpt wel goed tegen de pijn. 

De nachten zijn wisselend. Vannacht was weer knudde. Knarrige pijn verandert ‘s nachts in knijterige pijn. Dat is dezelfde soort pijn maar dan geniepiger. Waarschijnlijk omdat er ‘s nachts zo weinig afleiding is. Je ‘s nachts niet rond gaat lopen. Geen icepacks gebruikt. Maar ook door het 24 uurs bioritme, dip in cortisolspiegel?

Het idiote is dan wel als je de hele nacht tussen slapen en waken in ben geweest ivm knijterigheid, je tussen 8.30-9.30u weer pijnloos en als een roos zo lekker slaapt.

Vandaag maar weer eventjes mijn horizon verlegt; tussen de middag hadden we op het werk “GPO” overleg met een Specialist Ouderenzorg. En, omdat ik toch op het Centrum was, daar een behandeling bij Peter Van gehad in plaats van aan huis.

Je voelt je een hele Piet maar het is wel bij gratie van een chauffeur, vandaag was dat Nathan.

’s Middags kwam Nicoline een kopje thee drinken. De dagen vliegen om.