Zomervakantie 2021 Van Dokterskapje tot Dekslet

Is waarlijk geen makkelijk en vlot proces.

Voor we verder gaan even een definitie van een dekslet. "Iemand die heel lui in het zonnetje ligt terwijl de rest zich in het zweet werkt". Heel anders dan een dekmatroos. Echt iemand die surplus is voor wat betreft het vaar-proces. Met drie mannen om je heen, die alledrie ook nog eens een internationaal vaarbewijs hebben, is het verworden tot een dekslet een welhaast natuurlijk proces. Vroeger, met mijn vader, tante Henny en mijn twee broers als vaargenoten begon dat al. Zij, de mannen, kropen direct achter het stuur. Ik was toen nog meer matroos. Ik was altijd goed in het hanteren van de landvasten in de sluizen. Dat dan weer wel. En we hebben wat afgesluist in die tijd.

Vrijdag  de laatste dag op het werk gehad. Foei foei wat een drukte. Het lijkt wel elk jaar erger te worden. Gelukkig mochten we van Firmin vrijdagmiddag al wat eerder overdragen. De jongens waren allemaal vrij en konden wat vroeger met hun auto volgeladen richting Zeeland vertrekken. Het enige wat mij nog te doen stond, was mijn koffer te pakken. Hoe ouder je wordt, hoe minder je aan het toeval wil overlaten. Allerlei setjes voor twee weken moesten mee; voor als het regent, voor als het hagelt, voor als het bloedheet is. En, de IQ helemaal volgepropt met mijn bikini's, badpakken, truien, moonboots en skipakken konden ook Paul en ik eindelijk afreizen naar het Zeeuwse.

De eerste dag even invaren op het Veerse Meer. Vanwege bijna windstille condities was dat voornamelijk een gemotoriseerde aangelegenheid. 's Avonds na het eten van een eenvoudige doch voedzame maaltijd aan boord, zijn wij voor het eerst in ruim een jaar weer eens naar de bioscoop geweest. Vlissingen heeft een mooie bioscoop, CineCity en daar draait heel toepasselijk "De slag om de Schelde”, een Nederlandse oorlogsfilm uit 2020, geregisseerd door Matthijs van Heijningen jr en de eerste Nederlandse film waarbij Netflix co-producent is. Wat een mooie film. Prachtig verfilmd en heel mooi gespeeld. En zich in Walcheren afspelend 75 jaar geleden. Een absolute aanrader.

Vandaag was een echte dag om langzaam te ver- deksletten. De nacht goed geslapen; de pijnlijke botjes en gewrichten komen langzaam tot rust. Er hoeft helemaal niets. Wat heen en weer geflaneerd over de Oosterschelde, mooie zomerse luchten, wat meer wind dan gisteren. Truitje uit, hemdje aan, jeans uit, korte broek aan. Eindelijk weer eens lekker gelezen ("Vogeleiland" van Marion Pauw). Een lekkere pasta gemaakt voor de mannen. Een echte deksletten bezigheid.

En nu óp naar de tweede helft van de finale. We zijn voor de Italianen. Maar het ziet er niet zo goed uit. Enfin, morgen weer een dag.