Een dag als een dia

"Zwemmen, blijf maar zwemmen, zwemmen, zwemmen, zwemmen..." Als de doktersvis Dory uit "Finding Nemo" trek ik 's ochtends mijn baantjes in het zwembad; 40 stuks van 15 meter is het minimale doel. Heerlijk vóór het ontbijt. Dan smaakt dat na afloop deste beter. Boven mij de blauwe lucht, strak afgesneden door groen: wijngaarden aan de zuidzijde, olijfbomen aan oost- en vooral noordzijde. Het bad is prettig. 15 x 4,5 mtr zodat je niet té gauw bij de overkant komt. Het (een zwembad is onzijdig, dus non-binair) is gemaakt van beton, heeft geen (blauwe) betegeling waardoor het heel natuurlijk aandoet. Diepte is  overal circa1.30 meter.

Het roept bij mij beelden op van het zwembadje wat mijn moeder samen met de papoea's in Biak, Nieuw -Guinea, voor ons metselde.
Dat badje was circa 50 cm diep en boonvormig. Daar ging ik alleen in als ik in een dubbele zwemband lag of op mama's schoot zat. Verder zat ik als een soort vliegenzwam (mijn moeder had een hoed, rood met witte stippen, voor mij gemaakt) naast het badje en werd natgespetterd door mijn twee oudere broers. Toch heb ik daar een heel prettig beeld bij... :)

Enfin, dat zwemmen. Heerlijk. Blik op oneindig, verstand op nul. Zwaluwen die voor je uít duikvluchten maken om een mondje water te vangen. De lieve, oude, border collie van de buren- en huiseigenaars-, die langs de kant enthousiast meedartelt. Het water is 's ochtends vroeg al zeer aangenaam, ingeschatte temperatuur 26 graden celsius. Het is een mooie vervanging voor de activiteiten in mijn sportschool in Leiderdorp. Ook de rek- en strekoefeningen kan je er prima in uitvoeren. En die zijn hard nodig want al die baantjes doe ik meestal in schoolslag waardoor je nek zó vast komt te zitten als je niet uitkijkt.

De afgelopen dagen waren van een heerlijke loomheid voor een deel voortkomend uit de ontspanning en voor een groot deel door de warmte die als een deken op ons lag. Zwemmen- lezen onder de parasol (Atlas, Pa Salt is een "page -turner"van jewelste gebleken, gaat het einde van de vakantie niet halen) - warm worden- zwemmen- opdrogen- lezen- glaasje water drinken- liggen onder de parasol en zo voorts en zo verder. Cycli van circa een half uur. Het doet mij een beetje denken aan mijn gezellige vakantie met Marga in Mallorca in de tachtiger jaren. Toen was het ook zo bloedheet dat wij dat soort cycli hadden. 

Wij zeiden toen tegen elkaar dat het geen zin had om een film van onze vakantie te maken, omdat een dia de zaak goed genoeg weergaf.

Inmiddels is het lekker gaan waaien en ik ben ontwaakt uit mijn lethargie; de "pen" weer opgepakt.