Inschepen

Ja, het houdt wat, dat inschepen. Het is niet een-twee-drie gebeurd. De boot zou pas om 17u gereed zijn. Wij moesten al m 11 uur het pand van “Center City Apartments”  verlaten. Twee auto’s bepakt en bezakt; toch even kijken of we de bagage alvast konden onderbrengen op de Marina.

Aangekomen op de jachthaven bleek dat het schoonmaken van onze boot in een laat stadium verkeerde en konden wij erop blijven wachten. Daarna eerst uitgebreide instructies van een aardige doch vermoeide “chartermeester” (Die mensen maken in de zomermaanden echt overuren, en dan met die warmte); daarna kwam Bob van het Vlaamse “Sailfriends” eraan. Hij begeleidt het flottielje, deze week bestaande uit 7 schepen. 6 schepen liggen in “Medeline”, een haven verderop en onze boot ligt in “Marina Verdula” bij Pula. Dus hij moest ook nog heen en weer pendelen.

Een bijzonder aardig man die wij afgelopen voorjaar ontmoet hebben op de Hiswa en met wie het meteen klikte. Hij heeft ons vanavond al over morgen “gebreefd” en verteld waar wij morgen verwacht worden. Om 17u moet je in de haven zijn anders is je kadeplek (zeker in het hoogseizoen) niet helmaal zeker. De tocht van morgen is zo’n 30 mijl lang, dus vroeg uit de veren want er staat erg weinig wind.

Het was een leuke, doch warme en volle dag, dus wij hebben ons vroeg teruggetrokken in onze kooien. Mijn linker jukbeen is een beetje beschadigd door een onfortuinlijke valpartij (ze hebben hier de meest idiote drempels in de afscheiding tussen de verschillende compartimenten) tegen de tafelrand, maar dankzij Paul zijn vernuftig geknipte pleisters (in de pharmacias hier hebben  ze nog nooit van steri-strips gehoord) zie je er straks niets meer van.