Happy's knieën

Voor in een blog die als hoofdtitel "doktersknietje" heet komen er de laatste tijd wel erg weinig verhalen over knieën in het algemeen en mijn knie in het bijzonder in. En dat moet natuurlijk weer even recht gezet worden. Een knie is pas een echte kunstige knie een jaar na de kunstknie operatie. De knieën blog blijft dan ook een jaar in de lucht. Vandaar dat er af en toe ook wat over wat anders geschreven wordt, anders wordt je nog eens een knie.

Voor diegenen die ook één of twee kunstnieen (jekkes, spellingcontrole geeft kunstnieren) heeft en die denkt dat ik in dit stadium nooit meer last van mijn knieën heb kan ik een duidelijke geruststelling uitspreken: natuurlijk heb ik dat ook! En dat zal nog wel een tijdje duren. Misschien wel voor altijd. Soms heb ik op de raarste momenten last. Geen idee waarom. Dan weer kan ik het herleiden: bv na een avond lang op een muziekfestival staan (de ruimte om écht te dansen is er niet, dus blijft het bij gewiebel op de maat).  Of na een wandeling door mul zand, of na het sporten. Zelfs na het spinnen kan het gebeuren. Maar ik weet, het gaat altijd weer over.

Het blijft echter wel een kwestie van "exercice permanente". Als ik minder dan 3x naar de sportschool ga, gaan mijn ledematen al wringen. 2x krachttraining en 1x cardiopulmonaal. Van Kenneth heb ik geleerd dat je tussen 2 krachttrainingen in minstens 2 dagen moet pauzeren. Cardio kan elke dag. Maar je kan niet alles hebben. Dus als ik me 's zondags goed bij de shapeles heb uitgesloofd, heb ik dinsdags bij de E-Gym weleens moeie spieren. Maar ik ben al lang blij met mijn hink-stap-sprong van zo-di-do sporten. Altijd in de ochtend. Daarna kan je je vol in de rest van het door jezelf bedachte programma storten. De andere hink-stap-sprong, spreekuren op de praktijk ma-wo-vrij zit daar voor mij mooi tussen gelardeerd. En na een werkdag ben ik meestal dusdanig gevloerd dat ik 's avonds niet meer wil sporten.

Sporten doe ik bij EasyActive Leiderdorp; een heel leuke en mooie sportschool in de Bloemerd in Leiderdorp; onder de bezielende leiding van Anita en Kenneth Felter. Aan apparaten heb ik een beetje een broertje dood, ik vergeet altijd "waar ik gebleven ben" en hoe het apparaat ook weer ideaal op mijn lijf geschreven zou moeten zijn. Ik ben er zo een die verteld moet worden wat, hoe lang, hoe zwaar, etc ik iets moet doen. Een klasje is dus ideaal. Maar die E-Gym is zeker ook goed te doen. Twee of meer rondjes E-Gym kan je op elk gewenst moment van de dag doen. Het apparaat "vertelt" je wat je moet doen en waar je gebleven ben. Ook onthoudt het apparaat hoe je het beste zit. Slim ding dus. Leuke bijkomstigheid: er is tegenwoordig boven (daar waar de apparaten zich bevinden)  klimaat beheersing....heerlijk..

Het leukst zijn toch wel de klasjes. Er zijn allemaal leuke, enthousiaste en gezellige docenten. Het is duidelijk dat ze van hun vak houden en dat komt over. Het allerbest vind ik de lessen van Kenneth. Niet alleen omdat hij als voormalig topsporter van afzien weet, maar ook omdat hij de inspiratie die hij van zijn trainers ondervonden heeft weer weet dóór te geven aan zijn "pupillen". Je gaat dan net effe een stapje verder.

Dus mensen, met en zonder kunstknieën: zoek en vindt inspiratie om regelmatig en geïnspireerd te blijven bewegen. Wie weet, wonen wij straks in een blauwe zone.