Het Waddenland

Gisteren en vandaag slapen wij in het bedstee hotel Mareland bij de Jongens uit de buurt. Hoe gezellig is dát. En ik moet zeggen, het sliep bést. Bedstedes hebben een wat muffig en stoffig imago, waarbij meestal de gedachte eraan mijn neusslijmvlies doet opzwellen waarna het niezen een aanvang neemt. Niets van dit alles, een schoon, droog, koel en knus plekje met zowaar géén hard matras.

De Jongens uit de buurt en Marenland zijn gevestigd aan het Winsumerdiep in de plaats Winsum. Winsum is al meer dan 950 jaar oud en was vroeger een oude handelsnederzetting. Ze kent een rijke geschiedenis met verschillende kloosters en prachtige kerken. Daarnaast beschikt het over een mooie oude dorpskern met historische gebouwen. In Winsum wonen nu ongeveer 7500 mensen en kent een belangrijke regiofunctie voor de kleinere plaatsen eromheen. Vanaf 2018 is Winsum onderdeel gaan uitmaken van de Gemeente Hogeland. En in 2020 heeft de ANWB Winsum uitgeroepen tot het Allermooiste dorp van Nederland. Wij zijn het vandaag zelf gaan ontdekken.

Na het ontbijt, gerieflijk laat om 9 uur, met een lekker eitje, "scrambled", yoghurt, verse jus, diverse broodjes en een goed kopje koffie hebben wij allereerst een officiele dorpswandeling van 3 km gedaan door Winsum en het eraan vastgegroeide dorp Obergum gedaan. De dorpjes liggen hier op "man made" heuvels of "wierden" genoemd. Dit deel van Groningen, ook wel het Waddenland genoemd, was oorspronkelijk één grote kwelder, een gebied waar eb en vloed vrij spel hebben. Het zijn eigenlijk dijken avant la lettre. Dit maakt dat zeker dit deel van Groningen niet plat is. 

Het was vanmorgen werkelijk formidabel weer. Zonnig, rond 20 graden, vrijwel windstil. Winsum kwam hierdoor denk ik helemaal tot zijn recht. Het dorpje is zo klein dat het het best te voet te ontdekken is. Leuke bijkomstigheid is dat we meteen een stukje van het Pieterpad, dat langs de camping Marenland ligt, gelopen hebben. Mooie huizen, langs de vele straatjes, maar nog leukere, langs het Winsumerdiep, de rivier die door en langs Winsum loopt. Geen enkel huis is hetzelfde als zijn buur, maar het geeft toch geen rommelige indruk. Een waarlijk leuk, lieflijk en gewoon mooi dorpje. 

Het tweelingdorpje Winsum-Obergum is bijna een stad geweest. In de Middeleeuwen was het een handelsnederzetting van formaat. Ondanks het oude markt-, munt- en tolrecht heeft Winsum, mede door de dominante positie van de stad Groningen, zich echter nooit ontwikkeld tot stad. Het unieke stapelrecht en het al sinds de 13e eeuw geldende handelsmonopolie van Groningen maakte dat Winsum in de 16e eeuw enkele malen werd aangevallen door de “stadjers” die de door het dorp verworven rechten als een gevaar zagen voor de eigen positie. Als Winsum dan ook nog werd platgebrand tijdens de Tachtigjarige Oorlog ging het stedelijke karakter voorgoed verloren.

Na onze wandeling scheen de zon op het terras van de Jongens uit de Buurt nog uitbundig genoeg om er de lunch te gebruiken. Ik had mijn vette -vis- van-eens- in- de- week nog niet gehad. Laten ze er toch een verrukkelijke pitabroodje met gerookte zalm en babyspinazie serveren. Een kolfje naar mij  hand.

's Middags hebben we een door Paul zelf gefabriceerde "Knooppunten" fietstocht van 32 km door het Waddenland gemaakt. Diverse kleine wierdendorpjes, boerderijen, uitgestrekte wei- en akkerlanden en uiteraard ook kerken regen zich aaneen. Het weer bleef goed, halfbewolkt. Waarbij het merkwaardige fenomeen zich voordeed dat het ook echt halfbewolkt was en er een strenge grens was tussen bewolkte en onbewolkte lucht. Zon was er weinig, die was voornamelijk achter het bewolkte deel. Het goede nieuws was dat het vrijwel windstil was en er geen druppel regen viel.

Zo, en nu moet ik me toch even haasten voor de rit naar de avonddis.
Wij gaan hem gebruiken bij "Garnwerd aan Zee".  https://www.garnwerdaanzee.nl