Zomervakantie 2018 "Telesto" dag 13 - De jeugd aan het roer

De jeugd aan het roer

Het is nu officieel: ik ben als matroos volledig overbodig geworden. Het zat er in, vroeger of later moest het er een keer van komen. Nou laat ik aan boord ook wel makkelijk het roer over aan een ander. Opgegroeid met 2 broers en mijn vader, die alledrie heel handig waren, maakte dat ik mijn creativiteit in andere zaken uitte.

Zo maakte mijn vader in Nieuw Guinea al een houten poppenhuis voor mij, inclusief kleine meubeltjes en lampjes ed. En zo timmerden mijn broers mijn tienerslaapkamer in Voorschoten om tot een tienerparadijsje en maakte mijn jongste broer al mijn tafeltjes en kastjes. 

Ook waren zij alledrie heel handig met alle boten die mijn vader gedurende vele vakanties gehuurd heeft. Ik was ook daar altijd de blije dekmatroos, maar hoefde van mijzelf nooit aan het roer. 

Nu heb ik weer drie mannen om mij heen die ook weer graag het roer in handen hebben. Ik vind dat prima. Ik moet alleen mij wel hoeden voor "Adrift" avonturen. Met dit laatste doel ik  op een nieuwe bioscoopfilm die handelt over een veel jongere versie van mijzelf, mijn verloofde en een groot zeiljacht op de Stille Oceaan. Enfin, ik moet hem zelf ook nog zien dus ik ga er verder niets over verklappen.

Vanmiddag een heerlijke dag op het water gehad. Een echte Hollandse zomerdag. Zo eentje waarbij je mooie wolken op een verdere blauwe lucht ziet, een juli zonnetje die de wolken opzij priemt en waarbij je rustig op het voordek in een mouwloos hemdje en een short kan zitten lezen.

Hèhè, het boek is uit. Op den duur ga je helemaal in het hoofd van de ik- persoon zitten en vergeet je dat je zorgeloos aan boord van een boot bent. Even resetten daarna. Gelukkig kwamen we op het juiste moment langs de droogvallende Zandkreek twee gezellig luierende zeehonden tegen die je doen beseffen wat een bofkont je bent. Een bofkont vanwege de warme wieg die ik had, het fijne land waarin ik woon en het goede gezelschap wat ik om mij heen heb.

Het laatste stuk heeft Nathan gevaren. De eerste keer dat hij een boot, en wel meteen zo'n grote, een sluis door "sluist" doet hij dat vlekkeloos en beheerst. Dat Frank dat ook kan weten we al van onze vorige vaarvakantie.

Nu weer in onze thuishaven, Kortgene aan het borrelen, bloggen, lezen, Netflix kijken.

Morgen laatste vaardag.