Zomervakantie 2018 "Telesto"dag 12- Verstekeling aan boord

Verstekeling aan boord

De familie Crusoe had zich behoorlijk uitgebreid en bovendien veel botenbouwers voortgebracht. Toen we gisteren tussen 13u en 14u bij Crusoe's Eiland "Den Ossenhoek" aankwamen, waren er al aardig wat schipbreukelingen gearriveerd. We konden aan de steiger voor een boot uit Drimmelen aanmeren waarin twee alleraardigste jonge gezinnen een lang weekend op het meer vierden.

Het was zowat windstil (we prezen ons gelukkig dat we niet deze, tweede, week in de zeilboot zaten) en zo'n 28 graden bij een nagenoeg strakblauwe hemel. Er zat dus niets anders op dan ons à circa elk uur te water te laten. Waar wij aan de steiger lagen was het circa 3,5 meter diep. Je kon er nochtans de bodem zien. Ondanks de 3,5 meter diepte was het water heerlijk van temperatuur. Even doorkomen lukt het beste met een snoekduik of een bommetje en daarna heerlijk het luie lijf trainen. Er lag een mooie zeilboot voor anker ongeveer 75 meter bij ons vandaan. Doel was rondom die boot te zwemmen en weer terug te gaan. Een boei 100meter verderop kon ook. De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik dat maar één keer heb gedaan. 

Maar doelloos op je rug blijven drijven is óók een doel. Door het gezouten water is dat een eenvoudig te behalen doel. Er tussendoor, kletsen, borrelen, zonnen, lezen. Jeetje, ik heb het lezen herontdekt. Dat wil zeggen: in plaats van alleen mezelf in slaap lezen 's avonds gewoon 1-2uur achtereen verdiept letters vreten en dus van tijd tot tijd in een totaal andere wereld zijn. Nu ben ik "De avond is ongemak" van Marieke Lucas Rijneveld aan het lezen. Boek van de maand DWDD. Zo'n boek waarvan je blij bent als het uit is, maar die je telkens weer pakt omdat je het uit wilt hebben. 

De schrijfster weet meesterlijk de gemoedstoestand van mensen met zich ontwikkelende psychische stoornissen te beschrijven, mensen die langzaam aan diep depressief en randpsychotisch worden. Een gevolg van nature/nurture en lot. Je wordt er niet persé blij van maar je smult wel van de schrijfsters' manier van vertellen. Binnenkort dus ook in de Buurtbieb.

'S avonds de Cobb op het voordek ontbrand opdat niemand van onze barbecue rook (er was geen wind dus eigenlijk was dat nergens een probleem) last had. We hebben hier aan boort een inductie kookplaat. Dat betekent dat je zonder walstroom (immers, het was een Robinson Crusoe eiland) je eitjes voor de salade niet kan koken zonder de generator aan te zetten. Tja, en het aanzetten van de generator gaat ook weer veel te ver op een Robinson Crusoe eiland. Dus ik had met vooruitziende blik de eitjes al vooraf gekookt. Erbij een stokbrood en dus die BBQ in de Cobb.

Na het zwemmen ging Nathan voor het eerst aan boord de douche nemen. Daarbij ontdekte hij, je lacht je rot, achter een paneel een complete wasdroog combinatie. Dus met dit schip geen echte "Expeditie Robinson experience" mogelijk. Maar wel lekker als je een lange vaarvakantie langs de kustwateren zou willen maken. Gisteren hadden wij uiteraard geen Wifi op het RC eiland dus we hebben weer heerlijk tot diep in de nacht bordspelletjes gedaan: Elfenland (begonnen, maar niet voortgezet want hoe-ging-dat-spel-ook-weer); Mahjong, nu met de puntentelling goed bigehouden- wordt dan ineens nog veel leuker-; Barricade, die gisteren maar niet tot een eind wilde komen. Uiteindelijk  hebben wij remise afgekondigd. Dit spel kan je namelijk eindeloos zeikerig lang dóórspelen als je wilt.

Vanavond liggen we in Herkingen, aan het Grevelingenmeer. Het is voor het eerst (en waarschijnlijk voor het laatst deze vakantie) "windstag". We liggen, stevig aangemeerd  aan de meldsteiger, de westenwind te trotseren.

En nu op weg naar de "Visbank", één van de 3 of 4 restaurants hier in Herkingen. Tot later!