Uivers' reizen -Sail Leiden; op zoek naar de maan

Sail Leiden; op zoek naar de maan

Op de dag na de nacht met de warmste temperaturen ooit gemeten in Nederland (23,6gr) weer op weg naar een record: de langstdurende maansverduistering voor de komende 100 jaar. Daarbij was het start van het evenement "Sail Leiden 2018" van vrijdag 27 juli t/m 29 juli. Het jaartal erbij suggereert dat er al eerder "Sail Leiden" is geweest, in ieder geval was het voor ons voor het eerst. 

In de middag zijn wij gaan kijken bij de intocht van historische schepen; ze kwamen binnen via het westen over het Galgewater en in het oosten via de Oude Rijn. Uiteraard geen Tallships, zoals in Amsterdam, daar zijn de havens veel te klein voor. Maar niettemin een leuke aanblik. 

's Avonds zouden wij opnieuw gaan, er was van alles te doen. We hadden besloten in ieder geval naar de Drijf-In bioscoop in de Oude Haven te gaan. Vrijdagavond zou er "The Life Aquatic" spelen. Start 22u. Dat viel mooi samen met de maansverduistering. Twee vliegen in één klap. Verrekijker mee. Als fototoestel de smartphones. Tja, helemaal vergeten dat ik een heus fototoestel met telelens heb liggen thuis.

Bij de Oude Haven was het een gezellige boel. Je passeert dan het drijvende strand naast Lot en de Walvis. Exemplarisch voor onze stranden bij goede zomers zaten daar héel veel mensen op de vierkante meter. Perfecte stemming overigens. De waterpolitie had niets te doen. Het genot van het in je hemdje, korte broek en slippers het nog aangenaam van temperatuur te hebben op een avond op het water was al genoeg om het helemaal naar je zin te hebben. Ik heb al 3 weken alleen maar slippers of blote voeten aan. De paar keer dat ik ben gaan sporten voelen de schoenen onnatuurlijk, haast claustrofobisch en warm. 

Als drijfhout dobberden de bootjes tegen de Oude Havenbrug  en daarna tegen elkaar aan. Wij lagen een beetje in het midden van de Oude Haven met twee ons belendende boten, eentje bakboord, eentje stuurboord. Mooi uitzicht op het scherm aan de Haven. Maar....een tamelijk hoog schip enkele schepen voor ons  had zijn vlag (foei, na zonsondergang) nog uit die diagonaal voor het scherm hing. Verder zat er een meisje als dakbeeld op een van de schepen rechts er naast. Dat leidt af. Vooral als je intussen koortsachtig de maan probeert te lokaliseren.

Nathan had de app "Sky View" aan en constateerde dat we vanuit onze huidige plek nooit de maan zouden kunnen aanschouwen. Dus begon alles steeds meer te kriebelen en uiteindelijk verwittigden wij onze buren dat wij er tussenuit zouden varen. Dit ging wonderlijk makkelijk (wij lagen gunstig, zeg maar). Intussen zag je nog meer boten zich losweken om een maangunstiger positie op te gaan zoeken. 

We hebben een mooie avondvaartocht door de stad gemaakt; overal veel gezelligheid, om als laatste door de Singels te varen. Hier was het merkwaardig rustig. Bij de Witte Singel, vlakbij de Sterrenwacht, ontwaarden wij ineens de maan boven de bomen, mooi oranjerood gekleurd. Hij was tamelijk klein. Ik had me er eerlijk gezegd meer van voorgesteld. Door de verrekijker heen gekeken was-ie wel erg mooi. Dan de capriolen om dóór de verrekijker heen met je smartphone een foto te maken- een lastige klus, door het gekabbel van het water op de boot kon je die dingen niet stil vast houden en zonder hulp van een ander afdrukken ging al helemaal niet-.

Paul heeft uiteindelijk gewonnen, zijn smartphone maakt ook de mooiste foto's. Hierna konden wij tevreden huiswaarts keren.