Sprookje van Duizend-en-één nacht?

Gisteren na Jardin Majorelle ons naar "Jemaa El-Fna" begeven. Dit enorme plein is al eeuwenlang het centrum van Marrakech en geldt als symbool voor de stad. Het plein is tot werelderfgoed van de Unesco uitgeroepen. Nu heb ik begrepen dat "het" studentenleven van Nederland ook ooit genomineerd voor deze eervolle betiteling is geweest, maar die lijst niet heeft gehaald. Enfin, het plein ligt vrij centraal in de medina (stad binnen de stadsmuren). Tot de 19de eeuw was het vooral voor militaire parades en  was executieplaats voor misdadigers. Soms, zo vertelt de Capitool reisgids, werden er wel 45 onthoofdingen per dag uitgevoerd.

Sindsdien zijn er gelukkig al vele andere vibes overheen gegaan. Met name in de ochtend is het één grote markt voor voedingsmiddelen en kleding. In de loop van de dag verzamelen zich er muzikanten, dansers, waarzegsters, slangenbezweerders. Ik moet zeggen, het had eerst een beetje intimiderende invloed op mij. Wij liepen er 's middags rond en Paul was een video aan het maken. Toen we langs een verzameling slangenbezweerders (met grote, dikke, cobra- en python- achtigen)  en Paul hen aan het filmen was, kwam er eentje met slang en al op ons af omdat hij geld wilde voor het filmen. Ze hebben dan de neiging om zo'n slang om je nek te leggen en geld te vragen terwijl je foto's maakt. Mij en slangen: niet gezien, dus wegwezen!

Verder wordt je overdag om de haverklap benadert voor de een of andere massage of hamam. Vrij opdringerig. Allerlei beesten zie je er: aapjes met touwtjes om hun nek en verschillende soorten gevogelte waarmee personen zich lieten bedekken. Ik vind het  vooral zielig, er zijn in mijn gevoel maar weinig kooplieden die lol in hun werk hebben. Ook zie je soms kinderen en oude mensen die zaken aanprijzen. Wat een verdriet lijken ze af en toe uit te stralen. Het land kent dan ook geen sociale zekerheid.

De souks die eromheen liggen zijn vrij van autoverkeer, maar niet vrij van scootertjes, die welig om je heen pruttelen. Afdingen is niet mijn ding, ik kan het ook slecht, maar het schijnt hier een echte "must" te zijn. Toen ik vroeger op de souk in Saoedie Arabia samen met ouders en broers liep, was ik er al niet heel gek op. Toen (in die tijd zag je geen Arabische vrouw die niet totáál gesluierd was- en die wij de "pilaren" hadden gedoopt-) viel mij al op dat de mannen, gekleed in witte, koele djellaba's met een witte doek over het hoofd, minstens 10 meter voor de vrouwen, van top tot teen gekleed in warme, vormloze zwarte jurken met niqaab en zwarte sluier, uitliepen. Ook daarom ben ik er nu allergisch voor als mijn drie mannen thuis met hun lange ooievaarsstelten per ongeluk voor mij uitlopen.

Maar ik dwaal af.

's Avonds zijn wij teruggekeerd voor de avondmaaltijd, die wij op het dakterras van "Café de France" genuttigd hebben. Het dakterras kijkt op het Jemaa El- Fna plein uit en dan, geholpen door de heerlijk zwoele avondtemperatuur, de vele lantaarntjes en bedrijvigheid is het geheel heel feeëriek en betoverend.

Een avond uit "Duizend- en-één Nacht".