Ruckenwind

“Ruckenwind Reisen”, dat zie je veel op Duitse huurfietsen staan. Zoals wij de ANWB reis via P.Vos doen, zo doen veel Duitsers via “Ruckenwind” deze tocht rond het IJsselmeer. Ik houd niet van wind, ik ben er ook niet mee opgegroeid. In mijn vroege jeugd had je geen wind. Op Nieuw Guinea kwam de eventuele regen rechtstandig naar beneden, zonder wind. In Saudi Arabie waaide het nooit. Het regende er ook zelden, ongeveer 1x per jaar.

Zoals dingen die zeldzaam zijn aantrekkelijk zijn, zo was regen in Saudi Arabie uitermate aantrekkelijk. Het begon meestal met een enorme bliksembui. Mijn broers en ik installeerden ons dan met ligstoelen op het platte dak en vergaapten ons aan de meest prachtige bliksemschichten. Op het hoogtepunt was er “constant lightning”. Magisch. Daarna brak de hemel open en regende het 4 dagen gestaag en onafgebroken. 

Onze ommuurde tuin (Islamitisch land) veranderde dan in een zwembad. Onze auto reed als een soort onderzeëer de straten door. In die tijd had je nog die stalen sleëen van Ford die geen krimp gaven in dat soort weer.

Maar goed, die wind. Als het dan toch moet, dan graag meewind. Laten we dat nu uitgebreid hebben gehad vandaag; een noord-, noodwester wind, lekker in dem Rucken. Blauwe lucht vol met wolken, als klodders slagroom of cappucinoschuim in de blauwe lucht. Soms meer, soms minder. Als dochter van een meteoroloog kan mijn hart toch wel warmer gaan kloppen van mooie wolken.

Een prachtie dag. Het weidse, iets strenge decor van de Friese akkers werd vervangen door dat van het Overrijselse. Alles wat compacter, wat landelijker, iets weelderiger zonder meteen oubollig te zijn. Vooral het fietsen door de “weerribben” is erg prettig. We waren bij Kalenberg, niet ver van Giethoorn verwijderd, maar (zeker nu in dit jaargetijde) zo ontzettend veel rustiger. Een soort “Secret Escape”. In het “Doevehuis”, een erg leuk restaurant aan de vaart een pannenkoek gegeten. Omdat we vandaag lekker weer hadden, we geen haast hadden en onze etappe van vandaag maar 51km was, kwam Paul op het idee een van de fluisterbootjes te huren.

Aldus geschiedde. Wat een oase van rust, zo door die weerribben. Eigenlijk bestaan de “ribben” van de weerribben uit akkertjes die ontstaan zijn tussen rietschors (een belangrijke leverancier van riet voor de rieten daken) tussen het water. Om 15uur weer verder gefietst, het werd almaar zonniger.

Het kampement van vandaag hebben we opgeslagen in “Hotel Zwartewater” in Zwartsluis, ook weer aan het IJsselmeer. We komen net van de Pizzeria vandaan.

Morgen de laatste etappe.