Week. 9 1/2 The week after

22 maart 2019 - Leiderdorp, Nederland

Sinds ik mijn laatste doktersknietje blog (14 maart) geschreven heb, heb ik al een aantal vriendinnen gesproken die zich afvroegen of er wat is. Immers, ik schrijf meestal vaker in de week op de blog.

En dat is er.

Zaterdag 16 maart j.l. stond de wereld even helemaal stil voor mij. Toen hoorde ik dat onze lieve sportvriendin Ans bij terugkeer op Schiphol na een prachtige vakantie in Indonesië samen met haar man Nico een massale longembolie gekregen heeft waaraan ze niet lang erna overleden is.

Een hele leuke, intelligente, oprechte, lieve vriendin is er ineens niet meer. "Oh, niet Ans!" en "Wat een gemis!" hamerde het maar continu in onze hoofden.

Naarmate we ouder worden ontvallen ons natuurlijk steeds meer naasten. Meestal zie je het aankomen en kan je er enigszins aan "wennen". Maar het is lang geleden dat iemand die mij  zo nabij is, zo plotseling uit het leven gerukt is. 

Mijn hele knieënkwestie was zo triviaal geworden dat ik "Doktersknietje" even links heb laten liggen. Bovendien moest ik aan een afscheidswoordje werken wat ik namens de "Sportvriendinnen" in de kerk zou houden.

De "Sportvriendinnen" bestaan uit Ans, Mien, Joke, Monique, Ira, Marian en ik. We zien elkaar elke week, op donderdagochtend onze gezamenlijke sportochtend. Na afloop altijd even koffiedrinken en bijpraten. Op de "Sportvriendinnen" groepsapp vertellen we elkaar of we wel of niet komen, het andere wel en wee, en, omdat bijna iedereen gepensioneerd is en vaak op vakantie is, worden daar de vakantiekiekjes e.d. op uitgewisseld.

Afgelopen maandag en woensdag weer aan het werk gegaan, niet volledig, ik heb nog waarnemers ingehuurd, maar het waren toch wel volle dagen. De volle werkdagen zorgden overigens wel voor wat afleiding. Er is zoveel in korte tijd gebeurd dat zaterdag gek genoeg langer geleden lijkt dan 6 dagen. En tegelijk ook zo schrijnend vers. Pas 'avonds merkte ik hoe moe ik was. Emoties kosten veel energie. En natuurlijk het weer starten met werken na 8 weken zonder patiëntenzorg.

Woensdag was er gelegenheid afscheid te nemen van Ans. Wat was ze mooi in haar blauwe vestje, ondanks wat ze tijdens de reanimatie allemaal had doorgemaakt. Alleen de glimlach was er niet meer.

Gisteren was de uitvaartdienst, die gehouden werd in de Goede Herderkerk in Zoeterwoude onder leiding van Pastoor Broeders. De kerk is sinds enkele jaren goed gerestaureerd, geverfd met fraaie, lichte kleuren. De verwarming brandde, iets wat je niet van kerken gewend bent en wat voor een intieme sfeer zorgt. Op de kist lag één prachtig, veelkleurig bloemstuk van haar familie. Verder was aan alle genodigden gevraagd één veldboeketbloem mee te nemen. Die werden in de vazen om de kist geplaatst. In de belendende koffiezaal- het atrium- (lekker licht door een matglazen moderne wandpartij gescheiden van de kapel) hingen foto's van Ans en haar familie. Wat een blij,  optimistisch mens was dat toch. Leuk dat je in haar jeugdfoto's ook weer haar 3 dochters kan herkennen.

Wat kan een mooie dienst toch troostend zijn. Celliste Eveline Rosenhart was er; ze speelde muziek van Saint- Saëns (De Zwaan); Piazzolla (Tanti Ani prima); Bach (Ave Maria) en "Salut d'Amour". Dochter Sabijn zong "All of me" van John Legend. Prachtig. Indrukwekkend.

Er waren veel speeches met dierbare verhalen over Ans gehouden door haar 3 dochters, naaste vrienden en wij als "Sportvriendinnen". Waarbij de overige sportvriendinnen letterlijk en figuurlijk als steun in de rug achter mij stonden. 

De donderdagochtend is voorgoed veranderd.

7 Reacties

  1. Peter Van:
    22 maart 2019
    En toen werd ik stil en dacht alleen maar aan je vriendin en het moment dat ik haar kort voor de vakantie bij je zag en aan je mooie tekst.
  2. Happy Koops:
    22 maart 2019
    Dank, Peter. #Daslief.
  3. Ira:
    22 maart 2019
    Happy, beautifully written.
  4. Happy Koops:
    22 maart 2019
    Dank je Ira
  5. Marian:
    22 maart 2019
    Je kan heel goed schrijven.Er was een mooie afscheid.💋
  6. Helene straet laurey:
    23 maart 2019
    mooi geschreven happy ,sterkte meissie !
  7. Happy Koops:
    23 maart 2019
    Dankjewel lieve meiden