Fietsen in Zell am See

9 juli 2019 - Zell am See, Oostenrijk

De stad (München) uitkomen was wederom makkelijker qua uitkomen dan qua inkomen. Maar het was dan ook 11uur vanmorgen. Terwijl het inkomen -gisteren- om 18u, dus midden in de spits was. München is een grote stad, de derde grootste na Berlijn en Hamburg. München is de hoofdstad van de deelstaat Beieren. Het behoort tot de belangrijkste economische en culturele centra van de Bondsrepubliek. 

De stad is gesticht in 1158 als een handelspost nabij het klooster Münichen. Het is de bakermat van de Nationaal- Socialisten. Hier hield Adolf Hitler reeds in 1923 in de bierkelders zijn toespraken. Aan het eind van de Tweede Wereldoorlog is München voor een groot deel platgebombardeerd. Bij de wederopbouw is die Altstadt in zijn oude luister hersteld. Het ziet er daarom hier en daar enigszins nieuw “oud” uit.

Als ik aan München denk, moet ik onlosmakelijk altijd denken aan de Olympische Spelen van 1972, waarbij er een gijzeling van 11 Israëlische  sportlieden plaatsvond (hierbij werden toen 2 sporters gedood).

Wij hebben er gisteren een aangename dag gehad en geslapen in een prettig hotel (Hotel Concorde) vlak bij die Altstadt. Vanmorgen, na een goed ontbijt (ik vind op het gemak en uitgebreid ontbijten altijd fijn, ik hoef daarna meestal weinig of niet te lunchen), weer verder getrokken.

Via meanderende provinciale wegen kwamen wij bij de Alpen aan en zijn bij Tirol Oostenrijk binnengekomen. Onze pleisterplaats van vandaag is Zell am See, waar wij in “Seevilla Freiberg”, een lekker overnachtingsplaatsje aan het meer bivakkeren.  Benen omhoog na een fietstochtje om het meer. Ik kan het nog, fietsen op een gewone fiets! (Je hebt hier wel e-bikes te huur maar dat zijn allemaal mountainbikes en dat hadden we voor dit tochtje nu ook weer niet nodig). Onderweg zie je opvallend veel vrouwen in nikab; het gebied blijkt erg in trek te zijn bij Arabieren uit het Midden-Oosten, goed voor 15% van het toerisme in Zell.

Morgen vertrekken wij weer en gaan via de Grossglockner Hochalpenstrasse (Grossglockner: hoogste berg van Oostenrijk -3798mtr-) via Heiligenblut naar Spittal an der Drau. De Grossglockner Hochalpenstrasse is een 47,8km lange tolweg met veel (genummerde) bochten. Het is een kolfje naar de hand van Paul, die hier gek op is. Sowieso is hij een bergen-mens. Hij kwam al vroeg in zijn jeugd in de Alpen terwijl ik er voor het eerst op mijn 23ste kwam (tijdens mijn allereerste wintersportavontuur).

Vroeger werd ik strontmisselijk in de zomer in de bergen. Maar tegenwoordig, met airco in de auto, is er weer hoop. En in de kleine IQ, wiens bijnaam de koelkast is, moet het wel lukken met mij.

In ieder geval waarschijnlijk mooie vergezichten in het vooruitzicht.

Foto’s

3 Reacties

  1. Machteld:
    9 juli 2019
    Mooie plek aan het meer! Die ligstoelen zien er goed uit. Goede reis verder!
  2. Paul O.:
    9 juli 2019
    Wat een lieflijk landschap op deze plaatjes.
  3. Carmen:
    9 juli 2019
    Lekker boterhammetje!