Einde van het seizoen

Vandaag de laatste dag gehad van ons Sardijnse avontuur in de herfst. Het was een bijzonder mooie dag. Una giornata particolare. Wat is dat Italiaans toch een mooi taaltje. Overigens heeft de dag niets met de gelijknamige film uit 1977 van doen gehad. In die film speelden Sophia Loren en Marcello Mastroianni. De film ging over de dag in mei '38 dat Adolf Hitler zijn bondgenoot Benito Mussolini in Rome ging bezoeken.

De zon scheen vandaag uitbundig, we hebben een late vlucht (20 uur is het schema) met Easyjet naar Schiphol. We hadden dus totaal geen haast vandaag. We hadden een late checkout en we konden na het ontbijt rustig lanterfantend op ons terras en bij het zwembad zitten. Na dit zalig nietsdoen besloten wij om ook nog wat aan cultuur, aan archeologische sightseeing te doen. In Arzachena zaten wij met onze neuzen er boven op. We hebben de "Tomba di gigant Li Loghi", een graftombe uit de vroege en midden Bronstijd en de "Nuraghe La Prisgona" gezien.

Er zijn ruim 7000 Nuraghe op Sardinië, torenvormige bouwsels van grote rotsblokken op elkaar gestapeld, gebouwd door beschavingen die  Sardinië tussen 1800-500 voor Christus bewoonden. Ze dienden als woning en als fort, zijn soms nog aardig intact zodat je enig idee krijgt hoe ze er uit hebben gezien. Er zijn geen sporen van schrift, wel zijn er veel bronzen figuren gevonden. Deze archeologische vindplaatsen liggen in een warme, vandaag zelfs beetje zinderende, vallei met veel wijngaarden in de buurt.

Hierna zijn wij richting de strandjes van de Costa Smeralda gereden. Mooie strandjes gevonden, allen zo goed als verlaten. Rond half drie in "Porto Rotonda" werd het zelfs nijpend om nog een restaurantje te vinden die open was. Degene die wij uiteindelijk vonden, was een leuke pizzeria waar een handjevol Italiaanse toeristen op het terras zat. Het bleek dat vandaag de laatste dag van het seizoen voor hen was. Precies op tijd! Alleraardigste bediening overigens, ondanks een waarschijnlijk druk en zwaar seizoen achter de rug. De ober vertelde dat de zaak tot medio maart dichtgaat en dat hij tot die tijd weer in zijn geboortestad Parijs gaat werken. Zo wisselt hij zijn werk af.

Hier hadden ze heerlijke pizza's, flinterdun en  erg smakelijk. De eerste pizza's deze week. Ik nam een pizza capricciosa, alleen al vanwege die leuke naam (grillig, wispelturig- in Italiaans klinkt dat een stuk charmanter dan in Nederlands). Heerlijk met ham, grote champignons, artisjokken (ook een favoriet van mij) en de heerlijkste kaas. Paul had een "quattro stagione" pizza. Na de maaltijd hebben wij een wandeling door het 52 jaar oude dorpje gemaakt. Het dorpje is ook weer door Aga Khan en zijn kornuiten in de steigers gezet. Een mooie jachthaven ligt erbij. Het is, eerlijk-is-eerlijk, mooi gebouwd, in harmonie met de omgeving. Weer geen hoogbouw.

Maar het is wel bizar dat het er zo leeg was, zo buiten het seizoen. Maar heel weinig winkeltjes en restaurantjes waren open. In de jachthaven was men de jachten winterklaar aan het maken. En dat bij 25 graden Celsius. De Costa Smeralda is dus echt een seizoenskustgebied. 

Inmiddels zitten wij op het vliegveld en wachten op het boarden. We hebben er maar een Heineken (Ichnusa hier niet te krijgen!) op genomen.