Dag 35. Parkbankjes en vogelgezang

Omdat ik menig verschrikte reaktie op de foto van mijn rollade -achtig litteken met blaar kreeg, vanochtend nog maar een wat milder beeld gefotografeerd, de situatie van vandaag. Als je het, net als ik, niet zo “van je benen moet hebben” hoef je de operatie in ieder geval niet voor het litteken te laten.

Nu, zittend op de woonkamer bank, haard aan, gewoon omdat het ‘ s avonds nog zo knus is; in afwachting van gegrilde kip (Pauls specialiteit) en 5,4 K stappen achter mij, overdenk ik de dag.

Paul en Nathan hebben samen met buurman Bram het buiten fiets-bal geopend terwijl ik met buurvrouw Mirjam het parkje achter bewandelde en be-zat. In het midden is er een uitstekende bankenrij- plek waar je met je snavel richting zuiderzon kan zitten. Voetballende vaders en hondenuitlatende wijkbewoners om ons heen. Weliswaar met jas aan, gekoesterd door de zon, hielden wij het er ruim een half uur uit.

Later op de dag heeft Paul mij even uitgelaten in het Munnikkenpark ten Noordoosten van ons. Het bankje wat op 1000 stappen van het startpunt stond, was van de zon afgewend. Eigenlijk moet je net als met bushaltes, aan weerszijden van de weg een bankje hebben opdat je je altijd naar de zon kan richten. Alhier dan maar even schuin/opzij op gezeten.

Wat een luxe probleem.